Özelge

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 37. maddesinde "Her türlü ticari ve sınai faaliyetten doğan kazançlar ticari kazançtır." denilmiştir.

Ticari ve sınai faaliyetlerin neler olduğu Türk Ticaret Kanununda yer almış olup, kara, deniz ve havada, nehir ve göllerde yolcu veya eşya taşımanın ticari faaliyet olduğu belirtilmiştir.

Diğer taraftan, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu hükümleri uyarınca yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 3. maddesinin c/2 fıkrasında minibüsün tanımı yapılarak "Yapısı itibariyle, sürücüsünden başka en az sekiz ila ondört oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır." denilmiştir.

Ticari faaliyet bir tür emek-sermaye organizasyonuna dayanmakta olup, kazanç sağlama niyet ve kastının bulunup bulunmaması böyle bir organizasyon tarafından icra edilen faaliyetin "ticari faaliyet" olma niteliğine etki etmemektedir. Ancak, bir faaliyetin ticari faaliyet sayılabilmesi için, kazanç sağlama niyet ve kastı gerekmemekle birlikte faaliyeti icra eden organizasyonun bütün unsurlarıyla birlikte değerlendirildiğinde kazanç sağlama potansiyeline sahip olması gerektiği ortaya çıkmaktadır.

Yukarıda belirtilen Karayolları Trafik Kanunu hükümlerinde yer alan tanımdan da anlaşılacağı üzere minibüs, midibüs, kamyonet ve benzeri araçlar esas itibariyle nakliyecilik faaliyetinde kullanılabilecek araçlar olmakla beraber şahsi ihtiyaçlar veya ticari faaliyet niteliğinde olmayan bir kısım faaliyetler için de kullanılmaya elverişli araçlardır. Şahsi ihtiyaçları için veya diğer nedenlerle araç sahibi olanlarla ilgili olarak bu kişilerin bu araçla (ticari faaliyet dışında) gelir getirici herhangi bir faaliyette bulunup bulunmadığı, zirai faaliyetinin olup olmadığı gibi hususların gözönünde bulundurularak gerekli araştırma ve incelemenin yapılması gerekmektedir.

Bu çerçevede...