Özelge

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununa 4369 sayılı Kanunun 54 üncü maddesiyle eklenen geçici 47 nci maddede, "Bu Kanunun yayımlandığı tarih itibariyle sahip olunan ve mevcudiyeti Devlet tarafından veya Devlet güvencesinde tutulan kayıt ve siciller ve diğer kanaat getirici vesikalarla ispat edilen para ve alacak ile altın, döviz ve diğer mallardan karşılanan mal edinimleri ve harcamalardan hareketle bu Kanunun 82 nci maddesinin 2 numaralı fıkrasına göre tarhiyat yapılamayacağı gibi, bu unsurlar delil olarak kullanılmak suretiyle Vergi Usul Kanununun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrasının 7 numaralı bendine göre de geşmişe yönelik inceleme ve tarhiyat yapılamaz.

Bu maddede geçen kanaat getirici vesika tabiri; banka, banker, aracı kurumlar ve benzeri mali kurumlar, posta idaresi, noterler ile tapu, trafik gibi kamu kurum ve kuruluşlarının kayıt ve belgeleri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun ikinci kitap üçüncü kısmında yer alan belgeleri ifade eder.

Mükelleflerin bu kayıtlarda yer almayan veya yukarıda sayılan vesikalarla kanıtlanamayan nakit para, mevduat sertifikası, döviz ve benzeri kıymetlerini 30.09.1998 tarihi itibariyle asgari bir gün süreyle Türkiye'de kurulu mevduat kabulüne yetkili bankaların Türkiye'deki şubelerinde bulundurduklarının tevsiki şartıyla bu kıymetlerden karşılanan mal edinimleri ve harcamalar hakkında da yukarıdaki hükümler uygulanır. Söz konusu kuruluşlar mükelleflerin bu konudaki taleplerini yerine getirmeye mecburdurlar.

Maliye Bakanlığı bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir." denilmiştir.

Konuya ilişkin açıklamalar 15.09.1998 tarih ve 23464 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 4369 sayılı Kanuna ilişkin 1 Seri No.lu Genel Tebliğ'de yapılmıştır.

Söz konusu Tebliğin "3.5. Senetli ve senetsiz alacaklar, değerli mallar, nama yazılı veya borsada işlem gören hisse senetleri ve diğer kıymetler ile ilgili uygulama" başlığı altında yapılan açıklamalarda belirtildiği üzere; değerli malların (altın, mücevher, antika eşya, tablo vb.) nama yazılı hisse senetleri ve benzeri kıymetlerin 30 Eylül 1998 tarihi itibariyle herhangi bir kurum ve kuruluşta bulundurulmasına veya beyan edilmesine gerek bulunmamaktadır. Bu tür altın ve diğer madenlerle kıymetli tablo ve antika gibi eşyanın varlığı, bunların elden çıkarılması sırasında düzenlenecek veya alınacak "kanaat getirici vesikalarla" ispatlanabilecektir.

Bu itibarla...